Η «βασίλισσα» της σοκολάτας, Ρενάτα Γιάκομπς, φωτογραφίζεται στο σπίτι της στην Ίμπιζα και εξομολογείται ότι στόχος της είναι να κάνει τον κόσμο πιο γλυκό.
Interview & Co-ordination: Rodolfo Vera Calderon
Απόδοση: Εύα Βλαχάβα
Η γυναίκα που βρίσκεται πίσω από την πιο ιδιαίτερη σοκολάτα του κόσμου δε θα μπορούσε να μην έχει ένα σπίτι εξίσου μοναδικό! Εκεί, η κληρονόμος της Toblerone, η Ελβετίδα Ρενάτα Γιάκομπς, έχει συνδυάσει με ξεχωριστό τρόπο την μποέμ αισθητική των Βαλεαρίδων Νήσων με τα χρώματα του μεξικάνικου τοπίου, και το αποτέλεσμα είναι συναρπαστικό. Στο εσωτερικό κυριαρχούν τα στρογγυλά σχήματα και όλα τα χρώματα της σοκολάτας, από το πολύ σκούρο μέχρι το λευκό, ενώ στο εξωτερικό δεσπόζει η πισίνα, η οποία περιβάλλεται από έναν κήπο με φοίνικες και κάκτους. Η ίδια, δικαίως αποκαλεί τον εαυτό της «βασίλισσα» της σοκολάτας, αφού επί 25 χρόνια ήταν παντρεμένη με τον μεγιστάνα και φιλάνθρωπο Κλάους Γιάκομπς, άνθρωπο με εξαιρετικό επιχειρηματικό ένστικτο.
Γεννημένος στη Γερμανία το 1936, εισήλθε στην οικογενειακή επιχείρηση καφέ Johan Jacobs & Co το 1961 και γρήγορα τη μετέτρεψε στον μεγαλύτερο προμηθευτή καφέ και σοκολάτας στην Ευρώπη, σε συνεργασία με τις ελβετικές μάρκες Tobler και Suchard. Το 1996 συγχώνευσε την επίσης ελβετική Adia Personnel Services με τη γαλλική Ecco, δημιουργώντας ένα διεθνές γραφείο εύρεσης εργασίας, το Adecco, ενώ τον ίδιο χρόνο προχώρησε στη συγχώνευση του εργοστασίου σοκολάτας του, Callebaut, με έδρα το Βέλγιο, με το αντίπαλο γαλλικό, Cacao Barry, δημιουργώντας τη μεγαλύτερη σοκολατοβιομηχανία στον κόσμο, Barry Callebaut. Αντίθετα με τους περισσότερους δισεκατομμυριούχους, ωστόσο, ο Γιάκομπς αποποιούνταν τη θέση που κέρδιζε κάθε χρόνο στη λίστα Forbes και δώριζε μεγάλα ποσά σε φιλανθρωπικούς οργανισμούς. Πεθαίνοντας το 2008, σε ηλικία 71 ετών, άφησε όλη του την περιουσία στη σύζυγό του, η οποία στάθηκε με αφοσίωση στο πλευρό του μέχρι το τέλος και πλέον συνεχίζει το έργο του. Εκτός από τις εταιρείες Adecco και Barry Callebaut, η Ρενάτα κληρονόμησε και την έφεσή του στη φιλανθρωπία, δραστηριοποιούμενη ενεργά μέσα από τα ιδρύματα Jacobs Holding και Jacobs Foundation, μαζί με τα τέσσερα παιδιά τους, Λαβίνια, Νικολά, Φιλίπ και Ναταλί. Προσκεκλημένοι της στη βίλα της, στην Ίμπιζα, ακούσαμε από τα χείλη της πολλά για το έργο του αγαπημένου της συζύγου, για τις δικές της προσπάθειες και, φυσικά, για τη… σοκολάτα!
Ο σύζυγός σας πέθανε πριν από οκτώ χρόνια, μετά από μάχη με τον καρκίνο. Πώς είναι να κληρονομείς ένα τόσο μεγάλο όνομα και να αναλαμβάνεις την αυτοκρατορία σοκολάτας Barry Callebaut;
Πριν φύγει από τη ζωή ο Κλάους αποφάσισε ότι εγώ, μαζί με δύο από τα παιδιά μας σε διευθυντικές θέσεις, θα αναλάμβανα τα ηνία ενός κόσμου που μέχρι τότε δεν γνώριζα καθόλου. Πρέπει να ομολογήσω ότι, εκτός από συναρπαστική, η δουλειά που ανέλαβα ήταν απίστευτα απαιτητικη και δύσκολη, ειδικά στην αρχή, καθώς, όπως είναι γνωστό, η βιομηχανία διοικείται σχεδόν αποκλειστικά από άνδρες. Ευτυχώς, δεν πέρασε πολύς χρόνος μέχρι να καταλάβουν οι συνεργάτες μου ότι έπρεπε να με υπολογίζουν ως ισάξια.
Πείτε μας λίγα λόγια για το σύζυγό σας.
Ήταν ένας εκλεπτυσμένος άνθρωπος που ενδιαφερόταν για τους άλλους. Ίσως το σημαντικότερο δείγμα του φιλανθρωπικού του έργου είναι η δωρεά 250 εκατομμυρίων δολαρίων στο Πανεπιστήμιο της Βρέμης, πόλη καταγωγής του. Είχε πάθος με τη μουσική και την ιππασία, κάτι που δε γνώριζα μέχρι μια επέτειό μας, που μου χάρισε 25 αγωνιστικά άλογα!
Οι χώροι είναι βαμμένοι σε όλους τους τόνους της σοκολάτας και του καφέ και γεμάτοι με αντικείμενα από τα ταξίδια της Ρενάτα και του συζύγου της σε όλο τον κόσμο. Επάνω: Σε πρώτο πλάνο ένα τσουβάλι με κόκους καφέ, αναμνηστικό από την πρώτη παρτίδα της οικογενειακής επιχείρησης.
Αυτή ήταν η αφορμή να ασχοληθείτε με τις ιπποδρομίες;
Ακριβώς. Τα άλογά μου έχουν κερδίσει αμέτρητα βραβεία, μερικά από τα οποία στους ιστορικούς αγώνες του Άσκοτ. Με τον Κλάους γνωριστήκαμε όταν ξεκίνησα να εργάζομαι ως προσωπική του βοηθός. Το πρώτο κεφάλαιο της ιστορίας μας ξεκίνησε όταν μου ζήτησε να βγούμε, μια περίεργη συνθήκη για εμένα, καθώς δε μου άρεσε να αποκτώ σχέσεις με ανθρώπους από τον εργασιακό μου χώρο. Έτσι, απέρριψα την πρότασή του και μετακόμισα στο Λος Άντζελες. Αλλά εκείνος δε σταμάτησε να με διεκδικεί, μέχρι που ήρθε να μου πει ότι είμαι η γυναίκα της ζωής του και ότι δε θα σταματούσε να προσπαθεί μέχρι να με κατακτήσει!
Πρέπει να σας λείπει πολύ.
Μου λείπει κάθε μέρα. Γιατί μπορεί να ήταν ένας ισχυρός και αυστηρός άνθρωπος στα επαγγελματικά του, αλλά στις σχέσεις του ήταν απίστευτα γενναιόδωρος και γλυκός. Για παράδειγμα, στις διακοπές πάντα έμενε αφοσιωμένος στην οικογένεια και δεν ανέφερε τίποτα για τη δουλειά.
Πώς ήταν για τα τέσσερα παιδιά σας να μεγαλώνουν σ’ έναν κόσμο γεμάτο σοκολάτα;
Μοναδικά! Κάθε Κυριακή είχαμε παράδοση να κάνουμε δοκιμή σοκολάτας, που πιστεύω ότι ήταν το μεγαλύτερο δώρο για τα παιδιά.
Έχετε συνεχίσει το φιλανθρωπικό έργο του συζύγου σας, δημιουργώντας μάλιστα ένα νέο κοινωφελές ίδρυμα στην Αργεντινή.
Όταν επισκέφθηκα το Μπουένος Άιρες, σοκαρίστηκα από το πόσοι άνθρωποι, και ειδικά παιδιά, κοιμόντουσαν στο δρόμο. Έτσι, αποφάσισα, σε συνεργασία με τη Λίντια Κιντέρος, η οποία πρόσφερε κοινωνικό έργο και τη γνώρισα εκεί, να ιδρύσουμε το «Cartoneros y Sus Chicos», που προσφέρει στα παιδιά αυτών των οικογενειών ένα καλύτερο μέλλον. Κάθε χρόνο διοργανώνουμε δύο φιλανθρωπικά gala, ένα στη Ζυρίχη και ένα στο Μπουένος Άιρες, για να ενημερώνουμε τον κόσμο για τους σκοπούς του ιδρύματος και, φυσικά, να ενισχύουμε το έργο του.
Ασχολείστε, όμως, και με άλλες φιλανθρωπίες.
Έχω επίσης ιδρύσει ένα παράρτημα του Jacobs Foundation, που προσφέρει εκπαίδευση σε φτωχά παιδιά κοντά στο σπίτι μου, στην Ίμπιζα.
Μιλήστε μας γι’ αυτό το σπίτι.
Πριν το αγοράσουμε, περνούσαμε τα καλοκαίρια μας στο Λονγκμπόατ Κι, στη Φλόριντα, που το λατρεύαμε. Αλλά όταν τα παιδιά μεγάλωσαν, αρχίσαμε να σκεφτόμαστε την αγορά μιας εξοχικής κατοικίας στην Ευρώπη. Από την πρώτη φορά που επισκεφθήκαμε τη Ίμπιζα ξέραμε ότι θα το αγοράζαμε εδώ. Αλλά χρειάστηκε να δούμε πολλά μέχρι ν’ ανακαλύψουμε αυτόν το θησαυρό.
Τι σας ενέπνευσε για το σχεδιασμό και τη διακόσμηση του σπιτιού;
Το σπίτι χτίστηκε από τον Δανό αρχιτέκτονα Θορ Φόγκελμπεργκ, έναν πραγματικό χίπη, με μια ιδιαίτερη αισθητική. Φυσικά, πρόσθεσα και το προσωπικό μου γούστο και το διακόσμησα με πολλά αντικείμενα που έχω φέρει από τα ταξίδια μου σε όλο τον κόσμο.
