Ο ρόλος του ως Παπά Νάρκισσος στην κωμική σειρά εποχής του Σίγμα ήταν ο λόγος που «εγκατέλειψε» την παρουσίαση. Ο Χάρης είναι αυθόρμητος, ονειροπόλος, αυθεντικός και σε συνδυασμό με το πηγαίο χιούμορ του αποδεικνύει ότι όσα λέει -σε αυτή τη συνέντευξη- δεν είναι άλλα λόγια θκειε παπά!
Από τον Κωνσταντίνο Χάμπαλη
Το βράδυ που μιλήσαμε για να κλείσουμε αυτή τη συνέντευξη, βρεθήκαμε σε ένα πάρτι καθώς η εορτάζουσα είναι κοινή μας φίλη. Με τον Χάρη μας δένουν πολλά, όπως η αμοιβαία εκτίμηση για τη δουλειά του ενός για τον άλλο και μία φιλία που ξεκίνησε τυχαία πριν από χρόνια. Μου είναι δύσκολο να σε ρωτάω, του λέω, πράγματα για την προσωπική σου ζωή από τη στιγμή που γνωρίζω αρκετά. «Θες να συστηθούμε ξανά λες και συναντιόμαστε για πρώτη φορά; Γεια σου είμαι ο Χάρης. Εσύ;» λέει με σοβαρό ύφος και σκάω στα γέλια. «Ας πάρουμε το θέμα από την αρχή, όταν ήσουν ακόμη παρουσιαστής», του λέω. «Δεν συστήθηκα ποτέ ως δημοσιογράφος ή παρουσιαστής ή κάτι άλλο από εκείνο που είμαι στην πραγματικότητα. Παρόλο που βρέθηκα στην παρουσίαση δύο εκπομπών, «Fars Attack» και «Έλα να Δεις», παράλληλα ήμουν στον ΘΟΚ στη θεατρική παράσταση «Φούστα Μπλούζα». Δεν επιδίωξα την παρουσίαση. Μου πρότειναν αυτόν τον ρόλο, το δοκίμασα, μου άρεσε αλλά επέστρεψα στην υποκριτική εκεί που πραγματικά ανήκω».
Τι σε οδήγησε σε αυτό το πόστο;
Η ανάγκη μου να ψυχαγωγώ τον κόσμο μέσα από την αλήθεια μου ήταν αυτό που μου κίνησε περισσότερο το ενδιαφέρον να μπω στην παρουσίαση. Τόσο στο «Fars Attack» όσο και στο «Έλα να Δεις», το κομμάτι που υπηρετούσα ήταν η ψυχαγωγία.
Αισθάνθηκες άνετα στο κοστούμι του παρουσιαστή;
Όταν βρίσκεσαι στην παρουσίαση μίας lifestyle εκπομπής και πρέπει να ασχοληθείς με θέματα που αφορούν συναδέλφους σου είναι άβολο. Κάποιες φορές ήρθα σε πολύ δύσκολη θέση. Κατά τα άλλα ήταν μία όμορφη εμπειρία την οποία θα ξανάκανα αλλά δεν είναι στα άμεσα σχέδια μου παρόλο που η διοίκηση του καναλιού μού πρότεινε την παραμονή μου. Εγώ, όμως, ήθελα να κάνω κάτι άλλο.
Ο ρόλος που σου προτάθηκε στην κυπριακή σειρά του Σίγμα, «Άλλα Λόγια Θκειε Παπά», θεώρησες ότι σου έδινε αυτό το κάτι παραπάνω που αναζητούσες;
Ένιωσα ότι οι συνθήκες τη δεδομένη στιγμή με οδηγούσαν προς τη συγκεκριμένη κατεύθυνση. Αισθανόμουν καλύτερα να υπηρετήσω εκείνο το κομμάτι. Δεν μπορώ να εξηγήσω το γιατί. Τις πλείστες φορές δουλεύω περισσότερο με το ένστικτό μου. Λάθος ή σωστό, ένιωσα μέσα μου ότι θα εκφραζόμουν καλύτερα μέσα από μία σειρά.
Για την οποία έδειχνες πολύ ενθουσιασμένος από την αρχή.
Αυτό που έλεγα ήταν για την προοπτική που είχε ο Παπά Νάρκισσος ως ρόλος. Είναι σπάνιο στις μέρες μας να βρεις ρόλους που να σε ενθουσιάσουν από την πρώτη στιγμή. Κι αυτό συνέβη με τον χαρακτήρα, όπως τον οραματίστηκε ο Νικόλας Κουμίδης και ο Γιώργος Μουσκοβίας.
Ποια η άποψή σου, λοιπόν, για τον χαρακτήρα που υποδύεσαι;
Πρόκειται για ένα πολυδιάστατο χαρακτήρα από τον οποίο έχουμε πολλά να δούμε. Ένας ρόλος δεν σε συνεπαίρνει με το καλησπέρα σας. Κι αυτή είναι η διαφορά της τηλεόρασης με το θέατρο. Στο θέατρο, μέσα σε μιάμιση ώρα, πρέπει να σε αγγίξει ο ρόλος και να σε μαγέψει η ιστορία. Ενώ στην τηλεόραση, κοιμάσαι, ξυπνάς, βλέπεις, ξαναβλέπεις και ζεις με αυτό τον χαρακτήρα για πάρα πολλούς μήνες. Θεωρώ ότι ως σειρά έχει πάρα πολλά να δώσει, έχω πίστη, αν και τα γούστα του κόσμου στην τηλεόραση έχουν αλλάξει πολύ.
Ο τηλεθεατής έπαψε να δίνει πλέον δεύτερες και τρίτες ευκαιρίες;
Από τη στιγμή που εξελισσόμαστε ο κόσμος έχει πολλές επιλογές στο χέρι του. Παρόλα αυτά το «Άλλα λόγια» πραγματεύεται όλα όσα συμβαίνουν στην Κύπρο, ασχολείται με τα ήθη και τα έθιμά μας, είναι μπολιασμένη με πολλή σάτιρα και χιούμορ και είναι μία παραγωγή που δεν μπορείς να βρεις στο Netflix. Μέχρι στιγμής τα νούμερα αποδεικνύουν ότι αρέσουν στον κόσμο οι κυπριακές κωμωδίες. Ξεκινήσαμε με καλούς οιωνούς και συνεχίζουμε.
Να υποθέσω ότι η εξωτερική σου εμφάνιση ήταν το κίνητρο της παραγωγής για να σου δώσει το ρόλο του Παπά Νάρκισσου;
Μπορεί, ίσως, δεν ξέρω. Τα πάντα είναι υποκειμενικά. Στη σειρά βασιστήκαμε περισσότερο στην εμφάνιση του Παπά Νάρκισσου, στην υποτιθέμενη ομορφιά του, στη θετική αύρα που θεωρεί ότι εκπέμπει στους γύρω του και σε όλα τα μυστικά που κρύβει η παρουσία του στο χωριό.
Εσύ, προσέχεις τον εαυτό σου, την εικόνα σου;
Σαφώς και προσέχω την εμφάνισή μου κι αν υποστηρίξει κάποιος ότι δεν τον ενδιαφέρει η εικόνα του μην τον πιστέψεις. Είναι ωραίο να αγαπούμε τον εαυτό μας και να τον φροντίζουμε. Για να αγαπήσεις τους φίλους σου, τη σύντροφό σου, τους δίπλα σου, πρώτα από όλα πρέπει να αποδεχτείς το ποιος είσαι και να αγαπήσεις εσένα.
Αυτά δεν είναι σημάδια ναρκισσισμού;
Καθόλου. Ο ναρκισσισμός είναι μία πολύ παρεξηγημένη λέξη που με το που την ακούμε στο μυαλό μας έρχεται η εικόνα κάποιου ο οποίος ασχολείται πολύ με την εξωτερική του εμφάνιση κι είναι κυριευμένος από το εγώ του. Καμία σχέση. Ο Νάρκισσος είναι ένας τύπος ο οποίος έχει να κάνει περισσότερο με τον εσωτερικό του κόσμο κι όχι τόσο με την εμφάνισή του. Πρόκειται για ένα άτομο που στερήθηκε την αγάπη κι έχει την ανάγκη να ακούει συνεχώς καλά πράγματα.
Εσύ αποδέχεσαι εύκολα τον εαυτό σου;
Εννοείται. Και με τα κιλά μου, τα μούσια μου, το μακρύ μαλλί μου. Είναι διαφορετικό το αποδέχομαι και αγαπώ τον εαυτό μου από το πιστεύω ότι είμαι ο καλύτερος. Το ξέρω ότι υπάρχουν άνθρωποι ομορφότεροι από εμένα, πιο ταλαντούχοι, εξυπνότεροι αλλά έμαθα να εκτιμώ τον Χάρη. Κι αν δεν το έκανα αυτό δεν θα είχα αυτοπεποίθηση και τότε δεν θα μπορούσα να πραγματοποιήσω τα όνειρά μου, ν’ ανοίξω τα φτερά μου. Είναι πολύ διαφορετικό να ξυπνάς το πρωί και να λες «καλημέρα» από το «Παναγία μου πώς είμαι έτσι».
Είσαι ανασφαλής;
Κάποιες φορές με πιάνουν οι ανασφάλειές μου και θέλω έντονα ν’ ακούσω τη γνώμη και την άποψη του κόσμου, γι’ αυτό που είδε ή άκουσε από μένα ή για μένα.
Ξέρω όμως μέχρι πού θ’ απλώσω το χέρι μου. Ξέρω ποιες είναι οι δυνάμεις και οι αδυναμίες μου και φροντίζω να κάνω την αυτοκριτική μου για να μπορώ να αντιληφθώ πού με οδηγούν οι επιλογές μου.
Ποιες άλλες ανασφάλειες σε κυριεύουν;
Η ανασφάλεια του χρόνου. Αισθάνομαι πολλές φορές ότι τρέχει ο χρόνος και δεν τον προλαβαίνω με αποτέλεσμα αυτό να με αγχώνει. Το ξέρω ότι η ζωή είναι πολύ μικρή και πρέπει να απολαμβάνουμε κάθε λεπτό της αλλά υπάρχουν στιγμές που υποκύπτω. Μικρότερος είχα την ανασφάλεια του «τι θα πει ο κόσμος». Συνειδητοποίησα όμως ότι όσο προσεχτικός κι αν είσαι ο κόσμος -και πάλι- κάτι θα βρει να πει.
Το ξεπέρασες αυτό ή εξακολουθείς να ζεις υπό τη σκιά του;
Νιώθω πολύ ευλογημένος γιατί μέσα από τη δουλειά μου έλυσα πολλά θέματά μου. Έχω ανθρώπους δίπλα μου από τους οποίους παίρνω πολλή αγάπη και με προσγειώνουν σε κάθε ανώμαλη πτήση μου.
Τι είναι αυτό που σε χαλά από τον κόσμο;
Οι πισώπλατες μαχαιριές. Κι όπως όλοι μας έχω δεχθεί αρκετές.
Είδες πολλούς φίλους/συνάδελφους, δηλαδή, να μεταλλάσσονται σε κάτι άλλο από αυτό που είναι στην πραγματικότητα;
Απ’ όλα έχει ο μπαξές. Στη δουλειά μου έχω γνωρίσει ανθρώπους μετρημένους στα δάκτυλά μου, που τους έχω βάλει στην καρδιά μου αλλά υπάρχουν κι αυτοί που με έχουν απογοητεύσει και δεν θα ήθελα ούτε να συνεργαστώ μαζί τους αλλά ούτε καλημέρα να τους λέω.
Κρατάς κακία;
Κακία; Όχι. Απλά κόβω δεσμούς. Δεν θα καθόμουν στο ίδιο τραπέζι μαζί τους.
Είσαι ειλικρινής απέναντι στους ανθρώπους;
Δεν έχω ενοχλήσει ποτέ κανένα. Όλα αυτά τα χρόνια εκείνο που επιδιώκω είναι να κοιμάμαι ήσυχος και με καθαρή συνείδηση τα βράδια. Έχω κάνει πολλά λάθη κι έχω αδικήσει ανθρώπους ανάμεσά τους και τον εαυτό μου. Έχω ζητήσει και δεχθεί συγγνώμη. Προσπαθώ να έχω καθαρό το κούτελό μου και να βαδίζω ευτυχισμένα το δρόμο που επέλεξα να πορευτώ χωρίς ενοχές ή ενδοιασμούς, όπως κάποιοι προσπαθούν στο χώρο μου να μας δημιουργήσουν.
Έφτασες ποτέ στα όρια σου;
Και ποιος δεν έχει φτάσει. Πολλές φορές στεναχωρήθηκα, απελπίστηκα, ήθελα να κλάψω αλλά είχα ανθρώπους δίπλα μου που δεν με άφησαν ποτέ να βιώσω αυτή τη μοναξιά. Από τη μία η οικογένειά μου κι από την άλλη η σύντροφός μου που στέκονται βράχος δίπλα μου. Ο κάθε άνθρωπος αν είναι ένα καράβι σε φουρτούνα θέλει το λιμάνι του για να δέσει.
Μιλάς για τη σύντροφό σου Μαριλένα;
Κυρίως ναι. Είναι ένας άνθρωπος που στα 30 μου, μου γέννησε συναισθήματα που δεν τα έχω νιώσει ποτέ. Αγάπη, στήριξη, έρωτα, πάθος… Χαμογελάω μαζί της! Τα τελευταία τρία χρόνια, που είμαστε ζευγάρι, αισθάνομαι άλλος άνθρωπος. Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν βλέπω ως δεδομένη τη σχέση μου μαζί της. Νιώθω αγάπη, σεβασμό και χίλια άλλα δυο συναισθήματα που δεν μεταφράζονται με λέξεις. Η Μαριλένα είναι ένας σταθμός στη ζωή μου.
Σε στηρίζει;
Δεν με παραχαϊδεύει. Είναι πάρα πολύ αυστηρός κριτής. Υπήρχαν περιπτώσεις που με έκανε κουρέλι από την κριτική της. Ξέρω, όμως, ότι όλη αυτή η αυστηρότητα πηγάζει μέσα από την αγάπη της. Δεν είναι ένας ακόμα καλοθελητής που θα μου χαϊδέψει τ’ αφτιά.
Σκέφτεστε το γάμο;
Δεν είμαι άνθρωπος που αφήνω κάποιες καταστάσεις στην τύχη τους. Όταν διαγράφεις μία κοινή πορεία με κάποιον, το πρώτο βήμα είναι να είσαι μαζί του, ακολουθεί η συγκατοίκηση, ύστερα ο γάμος κι ακολούθως τα παιδιά… Η πορεία που επιλέξαμε να κινηθούμε με τη Μαριλένα είναι αυτή.
Σε φοβίζει το επόμενο βήμα;
Μου έφυγε γνωρίζοντας τη Μαριλένα. Μου εμπνέει τόση εμπιστοσύνη που αν αποφασίσουμε να προχωρήσουμε στο επόμενο βήμα, της οικογένειας, μπορούμε να χειριστούμε την κατάσταση. Θέλω να κάνω παιδιά αλλά δεν θέλω να γίνω πατέρας για χάρη του τίτλου και να απουσιάζω από το σπίτι. Δεν θέλω να κάνω ένα μωρό και να λείπω όλη μέρα σε γυρίσματα. Θέλω να ζήσω κάθε στιγμή και να μεγαλώσω μαζί του.
Τι στερήθηκες περισσότερο στη ζωή σου;
Πολλές οικογενειακές στιγμές, ταξίδια με τη σύντροφό μου, γενέθλια δικών μου ανθρώπων, φίλους. Δεν στερήθηκα όμως την αγάπη ούτε από τις αδελφές ούτε από τους γονείς μου. Μεγάλωσα με δύο εξαιρετικούς γονείς που στερήθηκαν για να μας μεγαλώσουν και τους είμαι ευγνώμων. Παρόλο που δεν έχω μεγαλώσει σε μια πλούσια οικογένεια είχαμε το φαγητό μας, τα ρούχα μας, τη ζεστασιά του σπιτιού μας.
Ως παιδί πώς ήσουν;
Όχι και ο πιο εύκολος άνθρωπος στον κόσμο. Ταλαιπώρησα πολύ τους γονείς μου. Όλα αυτά, όμως, έμειναν αναμνήσεις που όλοι θυμόμαστε και γελάμε. Ο θάνατος, όμως του παππού μου ήταν ένα γεγονός που με έχει στιγματίσει. Ήταν η πρώτη μεγάλη απώλεια στην οικογένεια.
Τι θυμάσαι από τον παππού σου;
Ήταν ένα πολύ σημαντικό κομμάτι στη ζωή μου γιατί μου έμαθε να ψαρεύω, μου είπε τις πρώτες ιστορίες της ζωής μου, μου είπε τις πρώτες μου παροιμίες… Κι όταν αυτό συμβαίνει σε μία ηλικία που εσύ προσπαθείς να μεγαλώσεις και να ενηλικιωθείς σε παίρνει πολύ πίσω. Έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου. Κι ακόμα η σκέψη της απώλειας με τρομάζει. Είναι ο μεγαλύτερος φόβος μου.
Τελικά, κρύβεις πολλές ευαισθησίες μέσα σου.
Πάρα πολλές ευαισθησίες. Παρόλο που δεν είναι αμέσως αντιληπτό από τους άλλους. Με κάποιον που μόλις έχω γνωρίσει στήνω τοίχο. Δεν ήμουν πάντα έτσι…
Τι σε άλλαξε;
Η δουλειά που κάνω σε καλεί να μπεις στις ζωές άλλων. Ένας ηθοποιός μέσα σε μια ζωή ζει άλλες εκατό. Αν κάποιος καταφέρει να μπει σε αυτή την ψυχοσύνθεση θα αντιληφθεί τι πραγματικά είναι η ζωή και θα δει πράγματα για τα οποία μέχρι σήμερα στρουθοκαμηλίζει. Αλλιώς σκεφτόμουν στα 20 κι αλλιώς σήμερα στα 30.
Styling: Γιώργος Χρυσοστόμου
Μαλλιά: Κωνσταντίνος Χαρίτου
Μακιγιάζ: Αμαλία Ζανέττου
Ρούχα από το κατάστημα Mork
