Από την ηλικία των τριών ετών, παίζει σε διαφημίσεις. Στα 12 και κάτι, συμμετείχε σε κινηματογραφική ταινία. Ο Γιώργος Δημητρίου, έχει την άνεση που έχουν συνήθως οι stars, μεγαλύτερης ηλικίας. Αλλά, για τον ίδιο, όλα είναι ένα συναρπαστικό «παιχνίδι», στο οποίο, όμως, επιδεικνύει επαγγελματική συνέπεια.
Της Κωνσταντίνας Γεωργίου
Την περασμένη βδομάδα, είχα απέναντί μου τον Κωνσταντίνο Φαρμακά, ο οποίος πρωταγωνιστεί στην ταινία «Boy on the bridge», του Κύπριου σκηνοθέτη Πέτρου Χαραλάμπους. Αυτή τη φορά, είναι η σειρά του παιδικού του φίλου -στην ταινία και τη ζωή- Γιώργου Δημητρίου, να μοιραστεί μαζί μου τις εντυπώσεις απ’ αυτή την ανεπανάληπτη εμπειρία. Στην περίπτωσή του, είναι κάπως διαφορετικά τα πράγματα, μιας και το «μικρόβιο» της υποκριτικής βρίσκεται στο DNA του. Αναρωτιέμαι, κατά πόσο είναι κλισέ να ρωτήσω, αν με παππού τον Κώστα Δημητρίου και θείο τον Τόνυ Δημητρίου, ήταν αναπόφευκτο να βρεθεί, κάποια στιγμή, σε κινηματογραφικό πλατό.
Ο Γιώργος, όμως, δείχνει πολύ cool με την ερώτηση. Άλλωστε, έχει συνηθίσει τις κάμερες, μιας και από την ηλικία των τριών παίζει σε διαφημίσεις, λόγω της εταιρίας παραγωγής που διατηρεί ο πατέρας του. «Την πρώτη φορά, με πήραν να κάνω τη διαφήμιση ενός γνωστού αρτοποιείου. Έπρεπε να τρώω ένα κομμάτι τσουρέκι και μετά να το φτύνω». Η μητέρα του, που κάθεται διακριτικά δίπλα του, θυμάται ότι το καμάρι της, τα κατάφερε με την πρώτη. Μάλιστα, χαριτολογώντας λέει ότι «από τότε του έμεινε σύστημα να μην τρώει, αφού τον χειροκροτούσαν όποτε έφτυνε το τσουρέκι». Βέβαια, είναι άλλο να παίζεις σε διαφημίσεις κι άλλο σε ταινία μεγάλου μήκους. Ο Γιώργος, όμως, το αντιμετωπίζει με την ίδια άνεση, ενώ δεν αποκλείει μεγαλώνοντας να καταλήξει ηθοποιός. «Με πήραν οι δικοί μου σ’ ένα κάστινγκ, χωρίς να γνωρίζω περισσότερα. Υπολόγιζα πως θα ήταν για ακόμη μια διαφήμιση. Εκεί, με ρώτησαν αν ήθελα να παίξω σε μια ταινία. Κι εγώ τους απάντησα: “Κανονική ταινία;”». Το ότι με τον Κωνσταντίνο είναι μαζί από μωρά, έκανε πιο εύκολη τη διαδικασία. Η χημεία μεταξύ τους, υπήρχε. Αυτό, όμως, δεν ήταν αρκετό. Για δέκα μήνες, προετοιμάστηκαν μαζί με τον Πέτρο, παίζοντας διάφορα παιχνίδια εμπιστοσύνης και κάνοντας ασκήσεις αυτοσυγκέντρωσης. Προτού συναντήσει το υπόλοιπο καστ του «Boy on the bridge», στον Καλοπαναγιώτη, ντρεπόταν. Όλοι, όμως, τον έκαναν να αισθανθεί άνετα, χαρίζοντάς του απλόχερα τις συμβουλές τους. Κυρίως, για να μπορέσει να αποδώσει στις σκηνές ενδοοικογενειακής βίας. «Έμπαινα στη θέση του ήρωα, υπό την καθοδήγησή του Πέτρου. Δεν είχα άγχος. Τόσο εμένα, όσο και τον Κωνσταντίνο, μας προστάτευσαν από τις συγκεκριμένες σκηνές. Είχαμε και την πολύτιμη βοήθεια ενός ψυχολόγου».
Το άγχος, τον έπιασε πριν την πρεμιέρα της ταινίας, η οποία πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του Cyprus Film Days. «Νόμιζα πως δεν θα κατάφερνα να αρθρώσω λέξη, αλλά αυτό ήταν μέχρι να ανέβω στο βήμα». Και πώς του φάνηκε, βλέποντας τον εαυτό του, στην ηλικία των 12 ½ ετών, μιας και πέρασαν δυο χρόνια μέχρι να βγει η ταινία στις κινηματογραφικές αίθουσες; «Ήμουν περήφανος, αλλά ήξερα ότι μπορούσα και καλύτερα». Καθόλου παράξενη αντίδραση για έναν μικρό επαγγελματία, όπως είναι ο 15χρονος, σήμερα, Γιώργος. Κάτι μου λέει, πως το ««Boy on the bridge» είναι μόνο η αρχή. Προς τον παρόν, προέχει το Φεστιβάλ Τσεχίας, όπου θα βρεθεί τέλος του μήνα, για την προώθηση της πρώτης του ταινίας.
Extra Info: H ταινία «Boy on the bridge» (Αγόρι στη Γέφυρα) προβάλλεται αυτές τις μέρες στο K-Cineplex, σε όλη την Κύπρο. Χορηγοί επικοινωνίας είναι ο Φιλελεύθερος, ο Kiss 89,0 και η Cyprus Weekly.
