Νικηφόρος: Λίγο πριν ντυθεί στα χακί μας ανοίγει την καρδιά του και μιλά για την αγάπη του για τη μουσική, τις υπερβολές και τη φυσική εσωστρέφειά του.
Της Μελίνας Κολιτσοπούλου
O Νικηφόρος μόλις πέρασε την πύλη του στρατοπέδου στη Θήβα, όπου θα υπηρετήσει τη θητεία του. Ενδιαμέσως πρόλαβε να ολοκληρώσει το νέο του, αμιγώς λαϊκό δίσκο, και να μας μιλήσει για την προστατευτική ασπίδα γύρω από την προσωπική του ζωή, τις παραξενιές και τα λάθη που τον οδηγούν σε καλλιτεχνική ωρίμανση, την αγάπη του για το λαϊκό τραγούδι, τις υπερβολές και την εσωστρέφειά του.
Είσαι σπιτόγατος;
Όταν είμαι σε σχέση, ναι. Υπάρχουν πολλά να κάνεις με τον άνθρωπό σου. Και με τους φίλους μου μ’ αρέσει να περνάω χρόνο στο σπίτι. Αλλά όταν δεν έχω σχέση, μου γεννιέται η ανάγκη να βγω έξω, να κάνω τη βόλτα μου.
Να ρωτήσω σε τι φάση είσαι τώρα;
Όχι. Ο λόγος που δε μοιράζομαι πράγματα για την προσωπική μου ζωή είναι γιατί ξεκινάει ένα γαϊτανάκι που δε σταματάει ποτέ. Οπότε, παύει να βρίσκεται στην πρώτη γραμμή η δουλειά μου. Ξέρω ότι από τη μία χάνω ένα λόγο να υπάρχω στα μίντια, από την άλλη όμως, οι μικρής, έστω, συχνότητας εμφανίσεις μου αφορούν αποκλειστικά τη δουλειά μου. Ξέρω ότι η δουλειά και μόνο δεν ενδιαφέρει σχεδόν κανέναν στο μιντιακό σύστημα, αλλά αυτό κάνω εγώ και δεν είμαι διατεθειμένος να πράξω κάτι διαφορετικό. Πιστεύω ότι όταν κάποιος έχει μακροχρόνιο στόχο, δε βοηθιέται προβάλλοντας την προσωπική του ζωή.
Μαγειρεύεις;
Όχι, με τίποτα! Περιμένουμε με την αδερφή μου να έρθει η μητέρα μας από την Πρέβεζα και τρώμε πολύ απ’ έξω. Στο σπίτι γράφω πολύ, σ’ ένα μικρό home studio που έχω, βλέπω ταινίες –τα πάντα εκτός από τα splatter, που δεν τα αντέχω– και παίζω με τα σκυλιά μου, τον Ρόμπι και τον Γουίλι.
Από τον Ρόμπι Γουίλιαμς;
Ναι, το βρήκες κατευθείαν. Είναι ο αγαπημένος μου τραγουδιστής.
Και από εκεί και πέρα έχεις να κάνεις με την πλανεύτρα που λέγεται μουσική.
Από μικρός δε φανταζόμουν ότι θα μπορούσα να κάνω κάτι άλλο! Και δε νομίζω ότι είμαι καλός σε κάτι άλλο. Για παράδειγμα, σπούδασα Φυσικός στην Πάτρα.
Πτυχίο πήρες;
Είμαι στην πτυχιακή. Αλλά αυτό δε σημαίνει ότι θα ήμουν καλός εκπαιδευτικός ή ερευνητής. Έκανα το χατίρι των γονιών μου και οι σπουδές ήταν το εισιτήριό μου για να φύγω από μια μικρή πόλη όπως η Πρέβεζα. Η Πάτρα ήταν το εναρκτήριο λάκτισμά μου στη μουσική, δούλευα κανονικά. Έχω κάνει το «αγροτικό» μου μέχρι να έρθω στην Αθήνα για να βρω τα βήματά μου στη δισκογραφία και τα νυχτερινά κέντρα. Και στην Αθήνα ξεκίνησα από το μηδέν. Δύο φορές έχω μηδενίσει το κοντέρ κι έχω ξεκινήσει από την αρχή. Ήταν δύσκολα τα πράγματα. Ήμουν μόνος, απαιτούσε προσαρμογή, αλλά και να αντιμετωπίσω τα μίντια, που θέλουν κι αυτά τον τρόπο τους.
Καλλιτεχνικά που σε βρίσκουμε;
Εμφανίζομαι στο «Vox», με τη Νατάσα Θεοδωρίδου, στην καλύτερη συνεργασία που είχα ποτέ. Μου έχει δώσει χώρο και χρόνο που δε δίνουν άλλοι καλλιτέχνες στη θέση της. Μου έχει φερθεί ως ισάξιό της σε όλα – σε επίπεδο ήχου, εικόνας, παρουσίας. Δεν έχω ξαναπεί τόσα για άλλον καλλιτέχνη, αλλά και λίγα λέω. Ταυτόχρονα κυκλοφορεί από τη δισκογραφική μου, τη Heaven Music, το νέο μου τραγούδι, «Απόψε Τέλειωσες», και ετοιμάζω το δίσκο μου.
Φοβάσαι ότι θα χαθείς;
Υπάρχει η σκέψη ότι για αρκετούς μήνες θα έχω χαθεί από τα πάντα. Αλλά θα υπάρχει ο δίσκος. Το μόνο που με στεναχωρεί είναι ότι οι εμφανίσεις μας πήραν παράταση μέχρι την Κυριακή των Βαΐων, γιατί πάμε εξαιρετικά, κι εγώ θα λείπω. Είναι από τις σπάνιες περιπτώσεις που στεναχωριέμαι, γιατί έχουμε επιτυχία και δε θα τη ζω, σε μια εποχή που άλλα σχήματα κατεβαίνουν νωρίτερα. Να σκεφτείς ότι μετά τις γιορτές, αντί να υπάρξει κάμψη, όπως είναι το σύνηθες, εμείς ανεβήκαμε.
Ο νέος δίσκος σου γιατί έχει καθυστερήσει;
Ήταν να κυκλοφορήσει πέρυσι, αλλά άλλαξαν τα δεδομένα όσον αφορά στην προσέγγιση και το στίγμα που θέλω να δώσω στον κόσμο. Μεγαλώνοντας συνειδητοποίησα ότι θέλω να είναι λαϊκό το στίγμα μου, εκεί με οδηγούν τα βιώματα και η προσωπικότητά μου, η αγάπη και ο σεβασμός μου στο λαϊκό τραγούδι. Υπήρχε πάντα μέσα μου, μ’ αυτό μεγάλωσα και ωριμάζοντας καλλιτεχνικά πήρα τις αποφάσεις μου. Αυτό που μένει, το πιο δύσκολο, είναι να πείσω τον κόσμο που ίσως να με έχει συνηθίσει αλλιώς, γιατί με γνώρισε πιτσιρικά με λίγο πιο μοντέρνο ρεπερτόριο. Οπότε, θα κυκλοφορήσω έναν αμιγώς λαϊκό δίσκο.
Τα τραγούδια είναι όλα δικά σου;
Όχι, γιατί είμαι της άποψης ότι πρέπει να ερμηνεύουμε και βιώματα άλλων ανθρώπων, ώστε να υπάρχει μεγάλη γκάμα συναισθημάτων. Ποτέ τα βιώματά σου δεν είναι αρκετά για να εκφράσουν όλο τον κόσμο. Θα ήταν εγωιστικό και λάθος τακτική να κάνω κάτι τέτοιο.
Γράφεις τραγούδια για άλλους;
Ελάχιστα. Έχω δειγματίσει κατά καιρούς τραγούδια, αλλά ως τώρα δεν έχω ιδιαίτερη ανταπόκριση. Ίσως κάνω κι εγώ κάτι λάθος.
Δε διστάζεις να το αναγνωρίσεις.
Μα, αν δεν μπορείς ν’ αναγνωρίσεις κάτι τέτοιο στον εαυτό σου, έχεις πρόβλημα. Αν ήμουν κάθετος, θα είχα πάρει στραβό δρόμο στη ζωή, που θα με οδηγούσε στην αποτυχία γενικά, όχι μόνο στα επαγγελματικά. Για να προχωρήσεις, οφείλεις ν’ αναγνωρίζεις τα λάθη και να μαθαίνεις απ’ αυτά.
Μου έχεις πει ότι είσαι νυχτερινός τύπος. Τι σε γοητεύει στη νύχτα;
Η ησυχία και η ηρεμία της. Νομίζω πως τη νύχτα οι άνθρωποι βρίσκουν τον εαυτό τους. Επίσης, με βοηθάει να γράφω.
Οι υπερβολές σου;
Όσον αφορά συνήθειες, δεν έχω. Αν εξαιρέσεις ότι είμαι μανιακός με τη δουλειά μου, δεν κάνω καταχρήσεις, δεν πίνω, δεν καπνίζω… Αλλά είμαι πολύ περίεργος. Είμαι τρομερά εγωιστής, πιστεύω ότι έχω πάντα δίκιο. Μπορεί να σε τρελάνω για να σε πείσω, κι αυτό είναι κουραστικό. Όταν καταλάβω ότι έχω άδικο, βέβαια, θα το παραδεχτώ. Ίσως όχι σε πρώτο χρόνο, αλλά θα το πω.
Μια συμβουλή που σου έχουν δώσει και την υιοθέτησες;
Έχει να κάνει με την παρουσία μου. Ενώ είμαι εξωστρεφής στη σκηνή, στην πραγματικότητα είμαι εσωστρεφής κι αυτό παλαιότερα είχε παρερμηνευτεί ως σνομπισμός. Απλά, είμαι πολύ μαζεμένος. Έπρεπε να ξεπεράσω τη φυσική συστολή μου, ότι κατά κανόνα ντρέπομαι στα τετ-α-τετ μου, και να είμαι πιο ευχάριστος σε τρίτους. Αυτό δεν έχει αλλάξει πολύ, ακόμη ντρέπομαι.
Ντρέπεσαι ενώ εκτίθεσαι στη σκηνή;
Αν έχω έναν άνθρωπο απέναντί μου ντρέπομαι πολύ περισσότερο από το να έχω χιλιάδες. Στο πλήθος χάνεσαι.
Νιώθεις ότι στα 27 σου έχεις κατακτήσει αυτά που ονειρευόσουν όταν ξεκινούσες;
Νιώθω ότι δεν έχω κατακτήσει τίποτα απ’ αυτά που ονειρεύομαι. Συνεχίζω να ονειρεύομαι και θεωρώ ότι έχω κάνει μόνο το πρώτο βήμα. Είναι μεγάλοι οι στόχοι μου και δεν το λέω επηρμένα. Απλά, θεωρώ ότι για να πετύχεις πράγματα, πρέπει να βάζεις μεγάλους στόχους. Και για να συνεχίσεις να υπάρχεις και να εξελίσσεσαι, πρέπει να ονειρεύεσαι. Έχω κάνει τα λάθη μου, αλλά κάνω αυτό που μ’ αρέσει και, γυρίζοντας το χρόνο πίσω, βλέπω πόσο χαρούμενος είμαι με όλα όσα έχω ζήσει.
Επιμέλεια: Χρήστος Αλεξανδρόπουλος
Grooming: Σόνια Σιμιτζή
Συνεργασία Styling: Δήμητρα Σπυροπούλου
