Ο 18χρονος μουσικός και -πρόσφατα- ηθοποιός (λόγω της συμμετοχής του στη σειρά «Το Τατουάζ» του Alpha) γιος του Χρήστου Δάντη και της Κατερίνας Τοπάζη, Christopher Vee, δεν είναι άλλο ένα συνηθισμένο «παιδί διάσημων γονιών».
ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ ΧΑΤΖΗΓΕΩΡΓΙΟΥ
Λογικό να είναι ιχθύς. Πράγμα που σημαίνει πως «φέρει» -συμπαντικά τουλάχιστον- μία φυσική ρομαντικότητα, τη διαισθητική και ψυχική ικανότητα της ταύτισης με ό,τι συμβαίνει στον «έξω» από τον εσωτερικό, «περίεργο» ίσως, κόσμο που έχει μέσα στο κεφάλι του – με περισσότερες φευγαλέες αναφορές από κάθε άλλο συνομήλικό του. Δεν θα το υπολόγιζα αν δεν μου το ‘χε ήδη πει στο τηλέφωνο πως είναι μόνο 18 ετών, ίσως λόγω ωριμότητας στη σκέψη και της λογικής αντιμετώπισης σε συμβάντα που σ’ εκείνον δεν θα πέρναγαν ποτέ αδιάφορα σε όσα θα μου περιέγραφε με σοβαρότητα, σαν ενήλικας – ήταν το πρώτο που διαπίστωσα στη μία ώρα που καθίσαμε μαζί στο μπαρ του «Ρογιάτικου» που βρεθήκαμε, κοντά στη Λήδρας. Είναι επίσης αυταπόδεικτα όμορφος -να κάτι που διαπιστώνει κάποιος από τα πρώτα λεπτά- όχι όμως ναρκισσιστικά, αλλά με μια γλυκύτητα που τον κάνει ακόμη πιο γοητευτικό στον συνομιλητή του και ενδιαφέρων, σε συνδυασμό με την μπάσα, βραχνή του φωνή που μαλακώνει μόνο όταν χαμογελάει κάνοντας λακκάκια στα μάγουλά του και βάζοντας -κοκκινίζοντας- το χέρι στο πρόσωπό του – η αμηχανία του δεν σταματάει ποτέ, αλλά μου το δικαιολογεί ως -και αυτό- «φύση του». Το έστειλα σε μήνυμα το ίδιο βράδυ στον μπαμπά του – και το εννοούσα: «Απ’ όλες τις επιτυχίες σου, Χρήστο μου, αυτή είναι η κορυφαία, η πολυπλατινένια!».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Χρήστος Δάντης: Το 4o διαζύγιο και η διαμάχη για το “My Number One”
«Τα πρώτα οκτώ χρόνια της ζωής μου τα πέρασα στην Ελλάδα, μετά έφυγα με τη μητέρα μου για Αμερική, μέχρι τα 15 μου που επέστρεψα πάλι στην Αθήνα. Έζησα όμορφα παιδικά χρόνια, δεν έχω κανένα παράπονο, ήταν ωραία και ισορροπημένα. Ίσως αυτό να οφείλεται και στο γεγονός ότι οι γονείς μου χώρισαν πολύ νωρίς, όταν εγώ ήμουν μόλις τριών ετών, οπότε δεν θυμάμαι πολλά πράγματα από την περίοδο που ήταν μαζί, για να αισθανθώ στη συνέχεια κάπως “περίεργα” από το διαζύγιό τους. Και, ευτυχώς, είχαν πάντα -και συνεχίζουν να έχουν- πολύ καλές σχέσεις μεταξύ τους, πράγμα που σημαίνει πως δεν πέρασα τυχόν εντάσεις που ίσως να βιώνουν άλλα παιδιά διαζευγμένων γονιών. Ούτε μου έλειψε που δεν είχα άλλα αδέλφια – πάντα έβρισκα να κάνω πράγματα μόνος μου και το ευχαριστιόμουν: Έπαιζα στο δωμάτιό μου κι έβγαζα, για παράδειγμα, ιστορίες απ’ το μυαλό μου, σαν να σκηνοθετούσα χαρακτήρες. Ήταν, αν θες, δημιουργική όλη αυτή η διαδικασία – το πρώτο δημιουργικό κομμάτι όσων ακολούθησαν σε σχέση με την τέχνη».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Τα πραγματικά ονόματα Ελλήνων διασήμων – Θα εκπλαγείτε
«Η κύρια αναφορά της παιδικής μου ηλικίας ήταν η μουσική! Οποιαδήποτε εικόνα φέρνω στο μυαλό μου από εκείνη την εποχή είναι συνδεδεμένη με τη μουσική… Μάλλον αυτό το “μικρόβιο” είχε μπει μέσα μου από νωρίς. Έχω να λέω μάλιστα πως, ανεξάρτητα απ’ το γεγονός ότι ο μπαμπάς μου είναι ο Χρήστος Δάντης και η μητέρα μου η Κατερίνα Τοπάζη, εγώ, έτσι κι αλλιώς, θα ασχολιόμουν με την μουσική – είναι μέσα στο dna μου, ζω και αναπνέω μέσα απ’ αυτό! Θυμάμαι, ωστόσο, τον μπαμπά μου μονίμως μέσα σε ένα studio -να συνθέτει, να τραγουδάει, να γράφει- και τη μαμά μου να κάνει πρόβες και μαθήματα για τη φωνή της. Το περιβάλλον μου ήταν μάλλον υποβοηθητικό στο να αναπτύξω παραπέρα το όποιο ταλέντο μου λένε κάποιοι ότι διαθέτω. Και χαίρομαι γι’ αυτό! Ναι, είμαι τυχερός».
Περισσότερα στο Down Town που κυκλοφορεί.
