Η ζωή της Μαρίας Ιωαννίδου είναι σαν το καλό κρασί, γεμάτη λουλούδια, πλούσια αρώματα και έντονη γεύση, που άλλες φορές είναι γλυκιά και άλλες στυφή. Κάπου ανάμεσα σ’ αυτές τις εκφάνσεις, η πολυάσχολη επιχειρηματίας άνοιξε για πρώτη φορά το σπίτι της και τον κόσμο της, στο Omikron.
Από τη Φωτεινή Παλληκαρίδου
Πίσω από τη μεταλλική πόρτα βρίσκεται η Μαρία Ιωαννίδου, γεμάτη χαρά και αγωνία δίνοντας οδηγίες σε όλη την ομάδα που καταφθάνει στην περιοχή των Καλόγηρων στη Λεμεσό, για τη φωτογράφησή της. Εγώ εδώ και ώρα στον χώρο παρατηρώ λεπτομέρειες στις κινήσεις και τις εκφράσεις της. Η λεπτή φιγούρα της εντυπωσιακή. Αρχίζουμε να μιλάμε και με σερβίρει στο γυάλινο ποτήρι από το σερβίτσιο της μαμάς της, μεταλλικό νερό με ανθρακικό. Αρχίζει να μου εξιστορεί πως αποφάσισε να φτιάξει το σπίτι που θα μεγάλωνε τα παιδιά της σε αυτή την περιοχή. Οι λόγοι πολλοί, η απαράμιλλη θέα στη θάλασσα, η μυρωδιά του πεύκου που της φτιάχνει τη διάθεση μόλις ανοίγει τα παράθυρα και πολλά ακόμη που κάνουν την περιοχή ξεχωριστή για την ίδια. Μοιάζει με όλες εμάς, είναι μαμά, κάποιες φορές γίνεται αυστηρή, αλλά αυτό δεν την έκανε ποτέ να σταματήσει να ονειρεύεται και να δημιουργεί προσέχοντας επίσης τον εαυτό της, είναι εργαζόμενη γυναίκα, σύζυγος και σπουδαία φίλη.
Φούστα Supertash, σακάκι Weil, παπούτσια Chanel.
Παιχνιδιάρικο σκηνικό
Η πρώτη αίσθηση είναι πως από κάπου θα βγει η παράσταση της χρονιάς. Οι ψηλές βελούδινες κουρτίνες δημιουργούν έντονα την πεποίθηση αυτή, αλλά όσο μένεις στον χώρο συνειδητοποιείς πως δεν είναι μόνο οι κουρτίνες και τα υφάσματα που έχουν αυτή τη θεατρικότητα, είναι το καθετί, από τα έπιπλα μέχρι και το κρυμμένο εικονοστάσι κάτω από τη σκάλα. Σαν ένα ολοκληρωμένο σκηνικό. «Αγαπώ τα τριαντάφυλλα σε όλα τα χρώματα και οι κρίνοι της παναγιάς είναι από τα λουλούδια που δεν λείπουν από το σαλόνι μου». Έχει μεγάλη συλλογή από ασημικά και αγαπάει ιδιαίτερα τα ασημικά της γιαγιάς της, όπου βάζει συχνά συνθέσεις λουλουδιών. «Κατά καιρούς παθαίνω εμμονές, χρόνια όμως έχω αδυναμία στους καθρέφτες, τις βενετσιάνικες μάσκες, τις πορσελάνινες κούκλες και τα καρουζέλ». Τα έργα τέχνης στο σπίτι είναι επιλογές που έγιναν μέσα στα χρόνια από την ίδια και τον σύζυγό της. «Στο σπίτι έχω έργα από τους καλλιτέχνες Δάφνη Νικολάου, Σταύρο Αντωνόπουλο, Kωνσταντίνο Στεφάνου, Αντρέα Ευσταθίου και το κάθε ένα έχει ιδιαίτερη σημασία για μένα».
Ταξιδιάρικη ψυχή
Από τη μέρα που έπιασε στα χέρια της το πρώτο εισιτήριο της για τη Βιρτζίνια όπου σπούδασε Travel & Tourism Management ήταν σαν να μπήκε στις φλέβες της το «μικρόβιο» του ταξιδιωτικού πράκτορα που θέλει να ανακαλύψει όλο τον κόσμο. «Αγαπημένος μου προορισμός μετά από τόσα ταξίδια είναι το Παρίσι, μια πόλη που με εμπνέει απόλυτα ίσως και λόγω δουλειάς». Μια πόλη που εκπέμπει ένα εκλεπτυσμένο αέρα και ο παλμός της ιστορίας χτυπά σε κάθε σημείο της. «Τα υπέροχα κτίρια, τα πρωτοκλασάτα μουσεία και οι γκαλερί σηματοδοτούν τον αέρα της “πόλης του φωτός” που αγαπώ. Το Παρίσι έχει την αθάνατη κουλτούρα του σινεμά, της τέχνης και των διάσημων οίκων μόδας, που ό,τι και να κάνεις μένει στην καρδιά σου». Έγινε ο αγαπημένος της προορισμός τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια που ασχολείται πια ενεργά με τη μόδα, αφού είναι ιδιοκτήτρια της επιτυχημένης μπουτίκ στη Λεμεσό, Chaplins.
«Τα ταξίδια είναι απαραίτητα για να μπορώ να ξεφεύγω από την καθημερινότητα. Είναι όμορφο να αλλάζεις εικόνες. “Η Chaplins, είναι μια ιδιαίτερη μπουτίκ που δημιουργήθηκε με πολλή αγάπη από μένα και τις φίλες μου. Από την πρώτη στιγμή η λογική ήταν πως θα υπήρχαν σε αυτό τον χώρο κομμάτια ιδιαίτερα που τονίζουν τη γυναικεία θηλυκότητα, με την υπογραφή ξεχωριστών σχεδιαστών». Έτσι μπήκε σε αυτό τον κόσμο που πάντα αγαπούσε, με τους σχεδιαστές και τις δημιουργίες τους να γίνεται μέρος της ζωής της σε καθημερινή βάση. «Η δουλειά μου, μου έδωσε τη δυνατότητα να γνωρίσω τον παριζιάνικο οίκο Weil, τον ισπανικό οίκο Ailanto, Christiano Burano αλλά και από την Ιταλία τους Silrian Heach και Hanny Deep». Μετά το τελευταίο της ταξίδι αποφάσισε πως θα κάνει κι άλλα ανοίγματα με εντυπωσιακά βραζιλιάνικα μαγιό αλλά και ολοκαίνουριες ιταλικές επωνυμίες.
Ο χαρακτήρας της έντονος και άτομο των άκρων. «Μπορώ να δώσω τα πάντα, αλλά όταν καταλάβω ότι ο άλλος δεν είναι ευγνώμων απλά σταματώ όχι μόνο να προσφέρω, αλλά και να επενδύω συναισθηματικά. Για μένα η φιλία είναι η οικογένεια που εγώ διάλεξα. Πέρα όμως από τις φίλες μου, έχω ιδιαίτερη σχέση με την αδελφή μου. Η Ευαγγελία είναι το άτομο στο οποίο μπορώ να βασιστώ». Και εκεί που αρχίζουμε να μιλάμε για τα συναισθήματα που μας προκαλούν άνθρωποι της ζωής μας ακόμη δεν κατάλαβα πώς καταλήγουμε όλες οι μαμάδες του κόσμου να αναλύουμε τα παιδιά μας και τη σχέση μας μαζί τους. Παρέα πάνω στο βελούδινο καναπέ με ένα ποτήρι κόκκινο κρασί για συντροφιά συζητάμε για τη δυναμική της σχέσης της με τον μικρό Σάββα και τον μεγαλύτερο Σπύρο, που στην καθημερινότητα αυτό που κρατάνε είναι ο σεβασμός στην προσωπικότητά τους. Εφόδιο που θα τους συντροφεύει σε όλη τους τη ζωή. Κύλησε όμορφα η μέρα… Ένιωσα σαν παρακολουθούσα πίσω από τις βαριές κουρτίνες μια μοναδική παράσταση, γιατί από όποια οπτική και αν το δεις, μια παράσταση είναι η ζωή όλων μας.
Μακιγιάζ: Βαλεντίνο Νικολάου.
Μαλλιά Τρύφωνας Βαρνάβα.
